سفرنامه مشهد ؛ قسمت پنجم
پارک آبی
پارک های آبی مشهد مثل استقلال پرسپولیسه ، دو دسته آدم به شدت رو هر کدوم تعصبی
با این حال من خودم قبلا هر کدوم رو یکبار رفته بودم تصمیم گرفتم ، سرزمین موج های آبی رو برم
از دهکده آبی پارس تهران بزرگ تره ولی به نظرم اپارک هیجانش بیشتره(شاید هم چون اپارک رو موقعی رفتم که برای این چیزا ذوق بیشتری داشتم)
بذارید من هم با علیرضا سرلک و کشتی گیر زن هندی که بخاطر وزن کشی و اضافه وزن از مسابقات المپیک دیسکالیفته شدن همدردی کنم
خودم هم تمام سرسره ها از جمله برای اولین بار سقوط آزاد رو رفتم به جز اونایی که مسئولش بخاطر وزنم دیسکالیفتم کرد ، فکر کن نیم ساعت تو صف وایستی و آخرشم واس ۱۰ ۲۰ کیلو وزن بگن خیر:(
البته البته دیدم محدودیت وزن یکی از سرسره ها ۹۰ کیلو هست و واقعا حیف هست بخوام نرم یبار تا وسطش رفتم وزنو خوند اومدم بیرون...
این سری تقریبا ۱۰ دقیقه شکمم رو وکیوم مدل مناطق محروم کردم که حداقل ظاهری گول بخورن و خوردن!!
یه خبر خوب هم بدم که بعد از ۱۳ ماه دوباره وزنم ۲ رقمی شد:))
راجب سقوط آزاد
والا سوارش که شدم طرف تو بلند گو گفت خوش آمدید ۱......۲.....اینجا قشنگگگگ انقدر مکث داد تا ۳ رو بگه زجر کشم کرد و در نهایت شلپپپپ ، با سرعت ۹۰ کیلومتر بر ساعت اومدم پایین کل این فرآیند ۴ ثانیه🥶🥶
قیمت هم نفری ۳۰۰ که نسبت به اپارک ۴۲۰ تومن ارزون ترهه!!