۵۰ روز آخر....
از این مسیر تقریبا ۳ سال فقط ۵۰ روز دیگه مونده
مسیری که به نظرم خیلی شیرین شروع شد وسطاش خیلیییی تلخ شد و آخرش هم داره با یک بی حسی تموم میشه
من کسی بودم که هم خودم هم بابام شروع کنکور رو اول تیر سال ۱۴۰۰ دیدیم . در واقع از همون موقع سال دهم که کلاس ها آنلاین بود تک و توک تست میزدم سر کلاس های عمومی و سعی میکردم کلاس ها رو خوب گوش کنم و فعالیت بکنم . در واقع من هیچ وقت خواب کلاس نبودم اونی بودم که نمیذاشتم بقیه یک کمی خواب راحت داشته باشن..
اگر به عقب برگردم این کار رو میکنم؟ جواب سوالم بستگی به کلاس نهمم داره . اگر به حرف رفیقم که خودش هم در نهایت طلای ریاضی شد گوش میدادم ، المپیاد میخوندم و میرفتم واحد رده ب خب منطقا هیچ وقت تو مقاطع دهم و یازدهم کنکور نمی خوندم ولی خب اشتباهی کردم بزرگ و دنبال علاقم نرفتم چون فکر کردم هیچی نمیشم!
همین حوزه هم به الان که دیگه توصیه ها فایده نداره چون نهایی وجود داره ولی اگر مثل شیوه قبل بود باز هم این کار رو میکردم و تازه بیشتر و کمتر به مدرسه توجه میداشتم!
شاید یکی از دلایلی که من امسال کمتر از حالت عادی اذیت شدم این بود تنها دغدغم یادگیری دروس ۱۲ بود و از سال های گذشته خودم تقریبا راضی بودم
در کل، انتهای این مسیر نمی گویم برایم مهم نیست چرا اتفاقا خیلی هم مهم هست که بتونم تلاش هام رو به ثمر بنشونم ولی خب مسائلی هست که به نظرم از کنکور برای هر شخصی مهم تره
تناسب اندام ، رژیم غذایی، سلامت روان، فعالیت های اجتماعی، فعالیت های درآمد زا، خانواده، زبان، مهارت های شخصی، تولید محتوا و ... دیگه هستن که کنکور باعث شد من ازشون فاصله بگیرم یا دست کم به ایده آل های خودم نرسم
شاید به نظرم این تابستون خیلی تابستون سخت تری برایم باشه چون تو این تابستون قرار نیست مطالب ۲ سال گذشته که کار کردم رو مرور کنم
میخوام ۳ سال عقب موندگی خودم رو از اجتماع جبران کنم ۳ سالی که بهونم کنکور بود بهونم درسم بود و الان چه نتیجش خوب باشه چه بد دیگه سپر من نیست
اگر خوب باشه که خب فقط اون کافی نیست اگر هم بد باشه خب اوکی حداقل تو حوزه های دیگه کار کنیم
در نهایت نتیجه کنکور هر چه شد تموم میشه میره ولی من همچنان سینام ، مخلص شما
اگر خوب بودم بهتر میشم اگر بد بودم ببخشید قول میدم بهتر درست بشم!