سینا ثابتی فرد||Sina Sabetifard

شاید سخت ترین کار برای هر کس خوندن مطالبی باشه که به اون ها علاقه ای نداره اما مجبوره زمانی رو برای یاد گرفتن اون ها اختصاص بده.
نمی گویم تمام درس هایی که در این ۱۱ سال و نیم خوانده ام بی معنی و هدف بوده اما حس میکنم اگر سیستم آموزشی بهتری داشتیم همه ما بار علمی قوی تری داشتیم ، علاقه بیشتری به یادگیری علوم و فنون بیشتر داشتیم و برای جامعه مفید تر بودیم:/
اما اجالتا مجبوریم همین درس هایی که شاید از هر کدام نهایت ۳ ۴ بخششان در زندگی عادی مان بدرد میخورد را یاد بگیریم و آزمونی به نام کنکور بدهیم ، رقابتی که قبل از شروعش نتیجه اش دچار تبعیض شدید شده است ، افراد با توجه به میزان خدمت خانواده شان به نظام و کشور امتیازات ویژه تری از ما دریافت میکنند:/
خلاصه کلام این مطالبی که ما می آموزیم جدا جذاب نیستند و فکر کنید قرار است عیدتان را هم به مرور و تثبیت این مطالب اختصاص دهید .

سخت است و دشوار و کمی هم چاشنی عذاب !
سخت بودنش بخاطر بد قلق بودنش است و دشوار بودنش بخاطر ناملموس بودن اثرش در زندگیمان و عذاب آور بودنش به این که بقولی دیر می آید و زود می رود .
درس خوندن در عید تجربه ای نیست که دلم بخواهد به شما پیشنهاد دهم اما من این کار را کردم و میکنم چون توقف بقیه و ادامه دادن من نوعی پیشرفت و سبقت در ماراتن (ماراتن که چه عرض کنم ، جنگ کلمه بهتریست) کنکور است.
امیدوارم ایام عید شما جور دیگری رقم بخورد ، جوری که آن را دوست بدارید.

#پایان

فارغ از اینکه 3 سال گذشته، که اصلا این تایم تهران نبودم ، همیشه 29 اسفند یه هیجان خاصی داشت ، هیجانی که حتی الان یادم نمی آید چه شکلی بود .

چند دقیقه پیش متوجه شدم سال نو امسال جدای از اینکه ساعت 1 صبح به وقت تهران است ، قرار نیست مثل هر سال جلو تلویزیون بنشینم و صدای توپ های حرم رو گوش بدم ، قراره داخل بهشت زهرا باشم ، سر خاک.

نمیدانم همیشه از غروب بهشت زهرا میترسیدم ، احتمالا بخاطر فیلم هایی بوده که دیدم ، چیز قشنگی در نخواهد آمد ولی خب به یاد اون هایی هم که رفتند انجام میدیم، سری قبلی که این اتفاق برام افتاد سال 96 بود ولی من نرفتم ، یادمه فینال مسابقات استیج بود و من دلم نمیخواست آن را از دست بدم(در زمان خودش مسابقه باحالی بود) ، البته که پدر بزرگ مادریم تیر فوت شد پدر بزرگ پدریم پس فردا چهلمشه .

عید شما فارغ از اینکه کجای این کره خاکی هستید و چطوری میخواید جشن بگیرید مبارک. امیدوارم امسال بشه ، هر سخت و دشوار ولی شیرین:/

تو ۴ سال گذشته این اولین سالی هست که سال تحویل رو شمال نیستم ، ۳ عید کاملا متفاوت ولی همگی در شمال.

عید ۹۹ کرونا آمده بود و ما تنهایی شمال بودیم .

از ۲۰ ویلای اون کوچه فقط ما بودیم و یه گربه ،

یه گربه مادر که دو سری ۵ تایی زاییده بود و قصد هم داشت برای بار سوم بچه بیاورد .

برنامه ما این بود که ۲۵ اسفند بریم و ۴ فروردین تهران باشیم ، کی برگشتیم؟ ۲۱ فروردین

عید اون سال شاید بهترین عید من بود ، درست است کرونا بود ولی خب ۲۵ روز شمال بدون درس و تکلیف و استرس کنکور:/(اصلا برایم مهم نبود کنکور کی هست و قرار است چه تایمی برگزار شود)

عید ۱۴۰۰ خونه ی خودمان حاضر شد ، تصور کنید خانه ای که تا ۲۸ اسفند مشغول بنایی و رنگ چوب پله ها بودند ما ۱ فروردین مهمانی برگزار کردیم، هر کس یک مسئولیتی قبول کرد ، من مسئول شستن کف زمین .

این که چطور در عرض ۲ روز ۳۵۲ متر مربع رو شستیم و وسیله چیندیم رو خودم هم نمیدانم فقط میدانم تلویزیون هم وصل نبود از تلوبیون سال رو تحویل کردیم.

عید پارسال نه کرونا بود و نه خانه شویی ، من بودم و ۵۰ تا تست شیمی و مدارس حضوری بعد از ۲ سال..

عید پارسال اگر قسمت تکلیف نداشت از عید ۹۹ هم بهتر بود ، کل خانواده پدری و مادریم همزمان شمال بودن ، در واقع ما عید دیدنی رو به شمال منتقل کردیم ، آن هم نه عید دیدنی از خاله و عمه و دایی مامان و بابات ، خاله و عمه و دایی خودت ، بقولی ما ۱۵ روز پارسال رو خاله بازی کردیم و خیلیم خوش گذشت شاید اگر دختر خاله هام کنکوری نبودن هم بهتر میشد.

اما عید امسال

نه دیگر من سینای کلاس هشتمیم که تنها کار موجودم جلو جلو خواندن زیست بود ، نه خانواده ام خانواده سابقا که حال و حوصله ۱۵ ۱۶ روز شمال رفتن رو داشته باشند.

عید امسال من قرار است با این ۳۴ ۳۵ کتاب تستی که از هر کدام قرار است حداقل ۵۰ تا تست بزنم

۱۵۰۰ ۱۶۰۰ تست به عبارتی قراره بزنم ، از دهم و یازدهم ، اصلا از همه چیز.

تا دیروز این عید ، عید ماقبل کنکورم بود ، اما حالا متوجه شدم کنکور دی به اردیبهشت منتقل شده ، یک کنکور سوخته.

نمیدانم و تقدیر و سرنوشت من این بود.

امیدوارم تقدیر و سرنوشت شما مثل عید های گذشته من باشند.

آمین

ساعت پایانیه...

فردا دو حالت مختلف وجود دارد یا من بسیار از نتیجه خودم راضیم و با انرژی و امید خوب به سراغ عید میروم ، یا با حالتی افسرده و حسرت خورده بر میگردم و عید قرار است به حسرت خوردن این آزمون بگذرونم.

با اینکه مشاورم و حتی معلم شیمیم گفتند نگران این آزمون نباشید درکتون میکنیم ولی بازم مطمئن هستم کسی ما را درک نمیکند،اگر درک میکردند روز آخر سال آزمون جامع نمیگذاشتند

امروز معلم شیمیم حرف قشنگی زد ، یکی ازش پرسید اگر آزمون فردا رو خراب کنیم چی میشه؟

گفت : خراب کن ، چیزی نمیشه اینارو میدید برای کنکور آماده شه

همین حرف به من کمی دلگرمی داد نه برای اینکه امروز نخونم و شل کنم ، برای اینکه فردا با اعتماد به نفس بیشتری سوالات رو حل کنم.

امیدوارم فردا با حالت خوش به اینجا بیایم و بگویم : "تموم شد".