سینا ثابتی فرد||Sina Sabetifard

امروز آخرین حلی سنج عمرمو دادم رفت

آزمونی سخت غیر عادی، بی منطق ، سراسر استرس ناشی از پیامد درصد هات و غیرت الکی مدرسه روی اون

21 مرحله آزمون دادم تو این 3 سال ، متاسفانه 4 بار 3 رقمی شد رتبم هر چند زیر 110 بودن

تو اون 17 تای دیگه قطعا بهترین نتیجه عمرمو امسال گرفتم ؛ 30 پایه 5 کلاس!(ما 180 نفریم 30 پایه شدن واقعا رتبه خوبیه!)

این آخری هم تقریبا مثل همیشه میشه احتمالا تو رنج 60 اینطورا

هیچ وقت دلم برای این آزمون و سوالاش تنگ نمیشه و جدا خوشحالم که دیگه قرار نیست همچین چیز مزخرفی رو دوباره تو زندگیم امتحان کنم

البته کلا دلم برای امسال تنگ نمیشه ولی خب ذات ادمیزاد فراموشیه ؛ چیزی که من از خودم مطمئنم نظرم 100 سال دیگه هم راجب این آزمون همینه:)

فردا رسما شرعا آخرین حلی سنج عمرم خواهد بود

حلی سنجی که هیچ وقت درک نکردم چرا هست و اساسش بر پایه چیه

خیلی خوشحالم که قراره تموم بشه و دیگه این آزمون مسخره رو نخواهم داد

بهترین ترازم 7000 بود رتبه 30 پایه و 5 کلاس

بدترین ترازم هم 4500 بود و رتبه 115 پایه و 27 کلاس!

تو کل این 21 آزمون 4 بار 3 رقمی شد رتبم که البته همش بازم چهارک آخر نبودم

برو که دیگه بر نگردی.....

2 هفته پیش قرار گذاشتم که 2 هفته دیگه بیام بگم موفق شدم یا نه

راستش هر وقت یاد 6 بهمن پارسال میوفتم دلشوره میگیرم نکنه امسال هم همین بشه؟!

ولی خب

من از دو هفته اخیر 3 تا آزمون دادم ، 2 تا قلمچی ، یدونه حلی سنج

نتیجه جفت آزمون های قلمچی فوق العاده بود ؛ قلمچی اولی رو 6800 شدم و رتبه 150 کشوری ؛ قلمچی دوم رو هم 6500 شدم رتبه 740 کشوری

از نتیجه های قلمچی راضیم

ولی از نتیجه حلی سنج اصلا!!

البته خب دو تا مسئله مهم وجود داره
جفت قلمچی ها رو انلاین دادم و حلی سنج رو حضوری

ولی خب بیشتر از اون چیزی که ماجرا رو مبهم میکنه سبک آزمون هاست

من تو قلمچی هیچ استرس و فشاری بروم نیست و با خیال راحت رو سوالا فکر و تمرکز میکنم و مطمئنم نتیجم خوبه

ولی داخل حلی سنج ؟ خیر

هر سری استرس دارم وای نکنه درصدم بد شه فلانی بیاد بگه فلان بیسار

خلاصه

چیزایی که این 2 هفته بهش دست یافتم اولا یه مطالعه 13 ساعته واقعا با کیفیت بود

و اینکه اگر درست بخونم میشه

برای همین دلم نمیاد اینجارو ترک کنم

میخوام از همه مسیر چیزی به یادگار بمونه....

فردا اولین حلی سنج و از ماراتن کنکور هست

آمادگیم نسبتا خوب هست و توقع دارم رتبه خوبی کسب کنم.

هفته قبل قلمچی دادم و همونطور که انتظار میرفت نتیجش برای دهم بسیار عالی و یازدهم معمولی بود

دهم 170 کشور شدم و 66 منطقه 1

و یازدهم 597 کشور شدم و 212 منطقه 1

امیدوارم فردا هم روز بسیار عالی باشد!

امروز 27 اسفند 1401 عه، 2 روز دیگر عید است و 18 فروردین آزمون بعدی حلی سنج ، من برای اینکه مطمئن شوم در آزمون بعدی قبل از شروع آزمون مطمئن باشم در همه دروس تسلط کافی دارم از همین امروز شروع به خوندن میکنم . دلم نمیخواد آخرین آزمون حلی سنج هم خراب بشه .

راستش امسال اصلا سال خوبی نبود ، از هیچ نظر ، کلا تو این 11 سال تحصیلی که داشتم همیشه منتظر بودم عید بشه و یه استراحت حسابی بکنم ولی امسال نمیشه ، چون همینطوریش از کورس عقب موندم باید برسم به بقیه .

مدرسه برنامه مطالعاتی داده ، برنامشون خوبه ولی برای منی که این عید رو به چشم عید ما قبل کنکور می بینم کافی نیست و مجبورم تغییراتی توش بدم ، هم دهم رو اضافه کنم هم میزان شرایط آزمونی زدن رو بالا ببرم.

درصدای حلی سنجمو کنار هم گذاشتم و متوجه شدم اون درسی که بهترین میانگین تراز رو کسب کردم بهترین تراز رو دوباره بهم داده و همچنین این روند 2 3 باره تکرار می شه ، که این بر می گرده به اعتماد به نفس سر جلسه ، حالا فکر کنید جلسه کنکور باشه .(نمره ترم اون درس پایین ترین نمرم بود:/)

برای این عید طبق چیزی که براورد میکنم حدود 1500 1600 تا تست باید بزنم ( روزی 75 تست که اگر 7 بازه مطالعاتی داشته باشم بازه ای 10 الی 15 تست)

امروز به صورت آزمونی تست میزنم و همونجا درصد گیری میکنم.

از ۱۱ ۱۲ اسفند شروع کرده بودم به خوندن برای این حلی سنج ، حلی سنجی که کابوس من شده.

هر روز بعد از مدرسه بجای اینکه برم خونه و کمی استراحت کنم و حالی عوض کنم مستقیم میرفتم کتاب خانه با همان لباس های سیاه و رسمی مدرسه.

شاید این ۲ هفته اندازه ۲ ماه قبلش درس خوندم و از همه مهم تر روحیه خوبیم داشتم و حس میکردم همه چی قراره عوض شه.

ولی امروز از دستم در رفت ، خودم هم باعثش بودم ، من تو زندگیمم زیاد هول میشم.

نمیدونم ولی امروز یه دل سیر گریه کردم چون حس کردم این "من" بودنم باعث عدم موفقیتمه هر چه تلاش میکنم نتیجه بدتر میشود ، انگار پشت توانم منفی گذاشته اند.

بیشتر از اینکه بخاطر خودم ناراحت باشم بخاطر پدر و مادرم ناراحتم، ۶ ۷ ماهی شده دلشان لک زده از آزمون بر گردم و بگویم "خوب دادم". هر سری منو اینطوری میبینند میگن اشکال نداره مهم کنکوره ایشالله آزمون بعدی ، ولی خب کنکور قرار نیست معجزه بشه نتیجش خیلی با این ها فرقی نداره

نمیدانم ولی هر چی هست این سال نحس ،نحس هم تموم شد ، مثل شیمی هم نبود بخواهد مثال نقضی داشته باشد. همه چیش بد بود ، همه ی همه ی اتفاقاتش.

سال ۱۴۰۲ مهم ترین سال زندگیمه ، در واقع کیفیت زندگی من در آینده به کیفیت زندگیم به سال دیگه بر میگرده ، امیدوارم سال خوبی برام باشه و همینطور برای شما

عیدتون مبارک

#پایان_تلخ

ساعت پایانیه...

فردا دو حالت مختلف وجود دارد یا من بسیار از نتیجه خودم راضیم و با انرژی و امید خوب به سراغ عید میروم ، یا با حالتی افسرده و حسرت خورده بر میگردم و عید قرار است به حسرت خوردن این آزمون بگذرونم.

با اینکه مشاورم و حتی معلم شیمیم گفتند نگران این آزمون نباشید درکتون میکنیم ولی بازم مطمئن هستم کسی ما را درک نمیکند،اگر درک میکردند روز آخر سال آزمون جامع نمیگذاشتند

امروز معلم شیمیم حرف قشنگی زد ، یکی ازش پرسید اگر آزمون فردا رو خراب کنیم چی میشه؟

گفت : خراب کن ، چیزی نمیشه اینارو میدید برای کنکور آماده شه

همین حرف به من کمی دلگرمی داد نه برای اینکه امروز نخونم و شل کنم ، برای اینکه فردا با اعتماد به نفس بیشتری سوالات رو حل کنم.

امیدوارم فردا با حالت خوش به اینجا بیایم و بگویم : "تموم شد".